Ada, 18-latka zakochana w fotografii i zwierzętach.

​

Fotografuję bo daje mi to możliwość zatrzymania trwającej chwili, przekazania jej innym ludziom w sposób, w jaki widzę ją ja w mojej głowie. Fotografuję odkąd pamiętam. Zaczynałam starym, prostym kompaktem rodziców, potem był telefon, w międzyczasie gdzieś nawinął się analogowy Zenit, i w końcu, mając 14 lat - kupiłam pierwszą własną cyfrową lustrzankę. Dziś robię to samo co robiłam pierwszym kompaktem kilkanaście lat temu: uwieczniam rzeczywistość, zatrzymuję czas na moich zdjęciach, pokazuję innym mój punkt widzenia. ​

​

Najczęściej przed moim aparatem stoją psy. Moi ulubieni modele, zawsze naturalni. Zagłębiam się powoli w temat krajobrazu, a od jakiegoś czasu regularnie fotografuję też ludzi. Przekonuję się powoli do sesji pozowanych, jednak moim ulubionym sposobem pracy zawsze pozostanie reportaż. Kiedy jestem niewidocznym elementem tła, a moim celem staje się przedstawienie obserwowanych przez obiektyw wydarzeń najlepiej jak potrafię i tak jak widzę je moimi oczami, nie ingerując w otoczenie, a jedynie je interpretując. Cenię sobie mój własny, indywidualny styl i zachowuję go na wszystkich zdjęciach.